head-namtokhuaisuanphlu-min
วันที่ 16 กันยายน 2024 6:41 PM
ยินดีต้อนรับเข้าสู่เว็บไซต์ โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู
โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู

นานาสาระ

พยาบาลตัวน้อยกับความฝัน

พยาบาลตัวน้อยกับความฝัน

พยาบาลตัวน้อยกับความฝัน ช่วงวัยเด็ก แน่นอนว่าในช่วงวัยเด็กตอนที่เราไปโรงเรียน ช่วงวัยเด็ก คำถามที่มักโดนถามอยู่บ่อย ๆ อย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้ คงเป็นคำถามที่ว่า “โตขึ้นอยากเป็นอะไร…” ฟังดูเหมือนจะเป็นคำถามจุดประกายความคิด ถูกต้องไหม…มันช่วยกระตุ้นให้พวกเราในตอนนั้นพยายามเค้นเนื้อสมองของเด็กเล็ก ๆ คนหนึ่งออกมาว่าเราอยากจะเติบโตเป็นคนแบบไหน แม้ว่าตอนนั้นเรายังไม่ได้เข้าใจอะไรในตนเองเลยสักครั้ง ตอนนั้นพวกเราอาจจะตอบเพราะว่าอาชีพที่เลือกดูเท่ดูสวยกว่าอาชีพอื่น ๆ ยกตัวอย่างอาชีพที่ได้ยินจากเด็กทั่วไปในอดีตก็น่าจะเป็น “อยากเป็นหมอ” “พยาบาล” “ครู” “ตำรวจทหาร” เป็นต้น หรือที่ได้ยินบ่อยไม่แพ้กันคืออยากเป็นแอร์โฮสเตสที่พอตอบแล้วเพื่อนในห้องต้องถึงกับร้องตื่นตกใจขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันเพราะในมุมมองของเด็กนั้นถือว่าเป็นอาชีพที่ดูเกินตัว หลายคนอาจมองว่าการคิดถึงอาชีพเป็นเรื่องที่สมควรต้องรีบทำให้เร็วที่สุด ยิ่งเจอเป้าหมายและพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วก็ถือว่าได้เปรียบคนในวัยเดียวกัน ได้ทดลองก่อน ผิดพลาดก่อน ประสบความสำเร็จก่อน โดยไม่รู้เลยว่าผลร้ายของการเร่งรัดมันก็มีเช่นเดียวกัน

4 กิจกรรมทำฆ่าเวลาในห้องน้ำ

4 กิจกรรมทำฆ่าเวลาในห้องน้ำ

4 กิจกรรมทำฆ่าเวลาในห้องน้ำ     ห้องน้ำ เป็นสถานที่สำหรับการปลดทุกข์ยิ่งหากเป็น ห้องน้ำ การปลดหนักก็อาจจะใช้เวลานาน ซึ่งผู้เขียนคิดว่าในยุคนี้ คงไม่มีใคร ใช้เวลาตรงนั้น เพื่อนั่งเฉยๆอย่างน่าเบื่อหน่ายเป็นแน่ บทความนี้ผู้เขียนจะขอแชร์ประสบการณ์และแนะนำกิจกรรมที่ทำระหว่างเข้าห้องน้ำกัน   1.อ่านหนังสือ ก่อนที่สมาร์ทโฟนจะเข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตเราหลายๆคน หนังสือเป็นสิ่งที่ดีมากในการใช้ฆ่าเวลา อย่างยิ่งตอนเข้าห้องน้ำหรือแม้แต่กระทั่งตอนที่ต้องรอคอยอะไรเป็นเวลานานๆอย่าง รอรถเมล์ รอแฟนแต่งหน้า รอคิวต่างๆ    หนังสือที่ผู้เขียนจะนำเข้าไปเสมอ คือหนังสือการ์ตูนรายสัปดาห์ แต่ก็ไม่ได้มีมากกมายหลายเล่มนัก เพราะผู้เขียนไม่ค่อยชอบสะสมหนังสือการ์ตูนเท่าไหร่ เวลาจะเลือกเล่มไหนไปอ่านในห้องน้ำบางทีต้องมายืนคิดว่า จะเอาเล่มไหนไปดีนะ เล่มนี้ก็อ่านบ่อย เล่มนี้ยังจำเนื้อหาไม่ได้

โผผินคืนถิ่น

โผผินคืนถิ่น

โผผินคืนถิ่น พิราบขาว มาอย่างเสือ กลับอย่างหมา ( ตอนจบ ) เช้าวันนั้น ภมรและแตงเดินทางกลับบ้านที่ภาคใต้เพื่อไปเอาเสบียง วันนั้นเป็นวันเสาร์จึงไม่มีรายการ ข่าวภาคเช้า  ทุกคนตื่นขึ้นมาและไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาเข้าทำงาน  ระวีให้เงินไปส่วนหนึ่งกับหนูเท่ง เพื่อซื้อข้าวเหนียวหมูและน้ำเต้าหู้ ปลาท่องโก๋ เป็นอาหารเช้า ส่วนเธอก็คุมการออกอากาด้วยหัวใจที่ได้รับพลังมิตรภาพจากทีมงาน   ทีมงานลูกผสมทำงานร่วมกันทั้งวันแบบปกติ  เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อวาน เทปรายการหลายรายการเทปถูกตัดต่อเรียบร้อยด้วยการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน  ระวีสอนลูกน้องทุกคนให้ทำงานที่เธอทำได้ทุกอย่าง    ตอนนี้ทีมงานลูกผสมก็ทำหน้าที่ทุกอย่างแล้วในสถานีโทรทัศน์แห่งนี้   คงเหลือเพียงอย่างเดียวที่ยังไม่ได้ทำคือ ปีนเสาซ่อมสัญญาณสถานีเท่านั้น จึงไม่แปลกที่เธอและทีมงานยังไม่ได้รับการยอมรับจากทีมงานเก่าที่นี่ ก็พวกเธอยังไม่ได้ปีนเสาซ่อมสัญญาณอย่างที่พวกเขาประกาศตัวเอาไว้   

วิเคราะห์คน

วิเคราะห์คน

วิเคราะห์คน วิเคราะห์คน เคยคิดไหม ทำไมคนเราไม่เหมือนกันผมไม่ได้หมายถึงรูปร่างหน้าตา, พื้นฐานทางครอบครัว, ฐานะการศึกษาหรือชาติตระกูล เรื่องเหล่านี้มันเป็นเรื่องภายนอกซึ่งผมไม่ค่อยสนใจที่จะเอามาคิดวิเคราะห์และให้การตัดสินคน เพราะมันมีเงื่อนไขมากมายที่คนเราไม่สามารถเลือกได้ได้อาจเป็นเพราะคนแต่ละคนสร้างบุญกุศลมาไม่เท่ากันแต่ละคนจึงเกิดมามีไม่เท่ากัน ไม่เคยมีความเสมอภาคในเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว ดังนั้นในความคิดของผมตัวตนของแต่ละคนเป็นอย่างไรคนจะมีนิสัยสันดานอย่างไรจึงไม่ใช่เพราะเกิดมาจากหรือมีที่มาจากองค์ประกอบภายนอกพวกนี้ ผมเองไม่เคยเรียนวิชาจิตวิทยาไม่เคยเรียนวิชามนุษยศาสตร์แต่ผมเป็นคนชอบคิดชอบวิเคราะห์พฤติกรรมของมนุษย์และการวิเคราะห์ของผมก็ไม่ใช่การวิเคราะห์อย่างผิวเผินแต่ผมจะวิเคราะห์คนเหล่านั้นอย่างลึกซึ้งและพยายามค้นหาสาเหตุที่ตัวตนของเขาเป็นอย่างนั้น ตัวผมเองนั้นเป็นคนที่มีความสนใจในเรื่องของศาสนาส่วนมากผมก็จะชอบวิเคราะห์คนที่ผมมีประสบการณ์จากที่เขาเหล่านั้นเคยใก้ลชิดกับผมไม่ว่าจะใก้ลชิดกันทางสายเลือดอย่างพ่อแม่ปู่ย่าญาติพี่น้อง,เพื่อนนักเรียนประถมมัธยม, เพื่อนนักเรียนมหาวิทยาลัย, เพื่อนร่วมงานรวมทั้งคู่ชีวิต เพราะผมได้สัมผัสกับคนเหล่านี้ในระดับหนึ่ง บางคนมากบางคนน้อยแต่ผมคงไม่สามารถหรือไปบังอาจวิเคราะห์คนที่อยู่ไกลออกไปจากตัวเอง เพราะผมไม่รู้จักเขาดีพอที่จะรู้ตัวตนของเขาและสิ่งที่เขาแสดงออกมาก็เป็นการนำเสนอตัวตนในสังคมเสียเป็นส่วนใหญ่ และผมไม่เคยบอกให้ใครรู้ว่าผมกำลังวิเคราะห์เขา ผมจะไม่บอกท่านหรอกว่าในแต่ละคนผมมีข้อสรุปความเป็นตัวตนของเขาเหล่านั้นอย่างไรเพราะผมรู้ตัวเองว่าผมไม่มีสิทธิ์ที่จะไปตัดสินใครๆ และไม่มีสิทธิ์ที่จะบอกกับสังคมว่าคนนั้นคนนี้เป็นอย่างไรในมุมมองของผม เพราะผมเองก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่ยังห่างไกลจากคำว่าสมบูรณ์แบบและมีข้อเสียและข้อที่จะต้องปรับปรุงอีกมาก เพียงแต่ผมใคร่ขอยกตัวอย่างของพฤติกรรมของมนุษย์ที่ผมได้สำผัสมาและผมคิดไม่ถึงหรือสะเทือนใจในความเป็นตัวตนของเขาเอามาเล่าสู่กันฟังเท่านั้น มีชายคนหนึ่งที่เป็นบิดาของลูกชายสามคนที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตลงแล้วไม่นานเขาก็ไปมีภรรยาใหม่โดยไม่คิดที่จะบอกกับลูกของเขาเขาใช้วิธีเอาวางอัลบั้มภาพของผู้หญิงที่เป็นที่เป็นภรรยาใหม่ของเขาไว้ในตู้เหนือหัวเตียงให้ลูกๆของเขามาพบเองนี่เป็นวิธีการสื่อสารในแบบของเขาให้ลูกๆรู้ว่าพ่อของพวกเขากำลังจะมีแม่เลี้ยงให้กับพวกเขา เด็กชายคนหนึ่งจากเด็กธรรมดาเรียนเก่งแต่ความเกลียดบิดาของตนเองทำให้เขากลับกลายเป็นคนก้าวร้าวชอบรังแกน้องด้วยความรุนแรงไม่สนใจความรู้สึกของใคร เมื่อเขาเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ก็กลายเป็นคนประชดชีวิตด้วยการติดสุราและจบชีวิตลงในอายุเพียงห้าสิบกว่าปี เด็กชายอีกคนหนึ่งตอนเด็กๆ เป็นเด็กใสน่ารักเป็นที่รักของบิดามารดาและพี่ชายแต่ภายหลังที่เขาต้องกำพร้าแม่และขาดความมอบอุ่นจากผู้เป็นพ่อทำให้เด็กชายคนนี้กลายเป็นคนอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ เติบโตขึ้นมาเป็นเด็กที่ขาดความเข็มแข็งไม่สามารถมีอาชีพเลี้ยงชีวิตได้อย่างคนปกติและมีสติที่ไม่สมบูรณ์ เขากลายเป็นคนที่ดูแก่ก่อนวัยและเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุลงด้วยวัยเพียงห้าสิบตอนต้น ผู้หญิงคนหนึ่งขุ่นเคืองใจต่อพฤติกรรมของหลานตัวเองที่เป็นคนเห็นแก่ตัวและติดเหล้าแต่ไม่อาจทำอะไรได้เพราะมีความจำเป็นต้องอยู่อาศัยในบ้านเดียวกันจนมีความเครียดสะสมแบบปล่อยวางไม่ได้

โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู
โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู
โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู
โรงเรียน น้ำตกห้วยสวนพลู