ความรัก คุณเคยประสบปัญหาเพราะรูปร่างหน้าตาตัวเองไหม เคยรู้สึกแปลกแยก หรือเปล่าฉันเคยนะถึงแม้ว่าจะไม่เคยโดนแกล้งโดยตรงๆ
ก็จะดูวีดีโอนี้ให้จบแล้วคุณจะได้เรียนรู้วิธีใช้ชีวิตด้วยความสูง 120 cm อย่างที่คุณเห็นฉันไม่สวยเลยฉันสูงแค่ 120 cm
เท่านั้นมันเป็นเพราะว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็กที่ทำให้ฉันหยุดในตอนนั้นแต่ฉันก็ยัง
ใช้ชีวิตตามปกติฉันมีเพื่อนฉันรักวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะฟิสิกส์และไม่เคยโดนแกล้งเลยสัก
ครั้งฉันเจอแฟนฉันเมื่อปีที่แล้วตอนที่เขาย้ายโรงเรียนมาเจอของเขาคือเขาไม่มาเรื่องส่วนสูงและความสัมพันธ์ของเรา
ก็พัฒนาดีมากจนตีหัดมาหลังจากจบมัธยมเราก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วน่าจะเป็นตอนที่เราเริ่มมีปัญหาทุกอย่าง
ก่อนดึกๆฉันก็ชอบนะแต่เขาก็เริ่มทำมากเกินไปฉันทำข้าวเช้าหรือแต่งตัวเองไม่ได้อีกแล้วเขาเอาแต่คน
มาช่วยทุกทีเลยตอนฉันออกไปข้างนอกเขาโทรหาฉันทุกครึ่งชั่วโมงแล้วจะโกรธให้ฉันกลับดึกคุณเคยอาศัย
กับแฟนของคุณไหมใช่ความสำคัญของคุณเปลี่ยนไปหรือเปล่าเขาอธิบายนิสัยของเขาโดยอ้างว่าเขาเป็นห่วง
ฉันแต่ฉันไม่ใช่เด็กหรือคนไม่สมประกอบฉันดูแลตัวเองได้ฉันพยายามบอกแล้วแต่เขาก็ดูเหมือนจะไม่ฟัง
แล้วมันก็เริ่มแย่ขึ้นวันหนึ่งพวกเราเป็นส่วนกลางใจเมืองคุยไปเดินเล่นไปคนกลุ่มหนึ่งเดินตรงมาหาเราเห็นพวกนั้น
เขาก็ปล่อยมือฉันแล้วเปลี่ยนสีหน้าไปเขาหน้าแดงแล้วก็หัวเราพวกนั้นเห็นเขาพูดเขาก็เข้ามาทักทายกลายเป็น
ว่าพวกเราคือเพื่อนจากโรงเรียนเก่าที่เขาไม่ได้เจอตั้งแต่ย้ายโรงเรียนมันบอกให้เขาแนะนำฉันเขาก็
อายมากแล้วบอกว่าพวกเราแค่อยู่ห้องเดียวกันเขาไม่ได้บอกพวกนั้นว่าฉันเป็นแฟนเขาฉันชอบมากพี่เขา
ไอ้นั่นหรอคนหนึ่งในนั้นรอฉันด้วยอะไรแบบฉันนึกว่านางมีลูกแล้วสตีเฟ่นหัวเราะแล้วบอกว่าฉันตัวเล็กกว่าจะ
เป็นลูกเขาด้วยซ้ำหลังจากคุยกันสักพักพวกเราก็แยกตัวออกมาฉันเริ่มใจเสียไม่เพียงแต่เขาจะไม่ปกป้องฉันเท่านั้นเขาหัวเราะ
ไปกับคำร้องของพวกมันด้วยฉันพยายามจะเข้าใจเขาและไม่อารมณ์เสียหรือใส่ใจมากนะโดยหวังว่า
มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแต่ยังไงฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าแฟนฉันภายในตัวฉันนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกเหมือนง่อยวิทยาศาสตร์
เป็นอย่างเดียวที่จะช่วยเบนความสนใจฉันไปได้แต่แล้วเรื่องยุ่งยากก็โผล่มาอีกเรื่องหลังจากเรียนจบมัธยม
ฉันตัดสินใจเรียนกับติวเตอร์ 1 ปีก่อนจะไปมหาลัยเพื่อจะได้ทำข้อสอบผ่านฉันจะครูที่สอนพิเศษกับชั้น 2 วันต่อสัปดาห์
สตีเฟ่นรู้เรื่องนี้ดีแต่ไม่รู้เพราะอะไรเพราะฉันเริ่มเตรียมตัวไปเรียนทีไรเขาก็ชอบขึ้นมาเขาพูดว่าฉันไปหา
ติวเตอร์บ่อยเกินไปและฉันค้นหาผู้หญิงมาสอนไม่ใช่ผู้ชายฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลยเก็บของต่อไปเขารู้ดีว่าสิ่งที่สำคัญ
กับฉันแค่ไหนทำอะไรแบบนั้นน่ะความเงียบของฉันทำให้เขาโกรธและเขาพยายามแย่งกระเป๋าออกจากเงื้อมมือ
ฉันเขาบอกว่าจะไม่ให้ฉันไปไหนทั้งนั้นแหละเขาจะหาติวเตอร์ที่มีเพศเดียวกับฉันเองฉันทนไม่ไหวแล้วเรา
เริ่มทะเลาะกันฉันตะโกนใส่เขาบอกว่าเขาไม่มีสิทธิ์ในขณะที่เขาบอกว่าเขาจำเป็นต้องทำทุกอย่างให้ส่วนสูง
ของฉันและฉันโกรธมากๆค่ะที่สุดเขาบอกอย่างที่สุดเขาบอกว่าฉันควรเลิกคิดที่จะเป็นนักวิทยาศาสตร์ซะเพราะ
ปัญหาสุขภาพของฉันขอได้ยินแบบนั้นฉันจะยื่นค้างไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาพูดออกมาฉันหยิบสมุดแล้วออกไป
หลังเลิกเรียนฉันตัดสินใจคิดทบทวนอีกครั้งฉันสังเกตว่าไงว่าเขาจะทำตัวแย่แค่ไหนฉันก็ยังรักเขาและเขาเอง
คงแค่เป็นห่วงฉันฉันตัดสินใจทำตัวเป็นผู้หญิงกว่าเดิมเพื่อเขาฉันเริ่มสวมส้นสูงเพื่อที่จะได้ตัวสูงขึ้นและ
แต่งหน้ามากขึ้นฉันพยายามทำตัวสุภาพและน่ารักฉันยังเรียนฟิสิกส์น้อยลงเพื่อที่จะได้อยู่กับเขามากขึ้นแต่
ถึงอย่างนั้นเขาก็ดูเหมือนไม่ใส่ใจความพยายามของฉันเลยเขาหัวเราะด้วยเวลาให้ฉันให้ฉันผู้หญิงฉันรู้สึกว่านิสัยของเขา
ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแล้วมันทำให้ฉันรู้สึกแย่ฉันไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงให้เขาเห็นฉันเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาคน
หนึ่งคุณเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ไหมเคยรู้สึกว่าคนที่คุณรักไม่ใส่ใจคุณและเห็นคุณเป็นเหมือน
เด็กนอกไหมไม่นานความหวังที่ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นก็หายไปโดยสิ้นเชิงวันหนึ่งฉันหยิบโทรศัพท์
ขึ้นมาโทรหาติวเตอร์แล้วบอกเขาว่าโทรศัพท์ฉันแบตหมดแล้วฉันจะไปสายขนาดที่ฉันถือเมื่อเธออยู่หน้าจอ
ก็แสดงขึ้นมาข้อความที่มาจากสาวสวยฉันรู้ว่ามันผิดแต่ความสงสัยและความกังวลเข้ามาครอบงำฉันฉันเปิดอ่านข้อความได้มือ
สั่นเทาฉันไม่น่ารู้เลยในข้อความเขาถึงผู้หญิงคนนี้เขาเอาแต่บ่นเรื่องฉันว่าฉันเอาแต่เรียนว่าฉันน่าเบื่อและ
ว่าเขาเบื่อจะต้องใช้จากเพื่อนของเขาแล้วเขาส่งข้อความแบบเดียวกันไปหาเพื่อนสนิทไม่กี่คนของเขาและ
เธอเชื่อไหมล่ะผู้หญิงอีกคนหนึ่งนอกจากนั้นแล้วเขายังเอาแต่ชมพวกเธอและพวกเธออยู่ตลอดด้วยมันเจ็บ
เหลือเกินที่เห็นแบบนี้ฉันคุยมือถือไปชนกับกำแพงด้วยความเจ็บใจและโกรธแค้นสตีเฟ่นเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเขา
เห็นฉันร้องไห้แล้วมือถือของเขาแตกหักเขาก็เข้าใจทันทีเขาเริ่มพูดมากมายบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกแบบที่
เขียนจริงๆบ้างล่ะแต่ฉันไม่อยากได้ยินเขาอีกแล้วฉันไม่อยากจะเห็นหน้าเขาอีกแล้วฉันหยิบกระเป๋าและของที่
จำเป็นไปล้างก็น้ำตาไปพยายามจะห้ามฉันแต่ฉันหาเขาออกไปฉันไม่ไปหาเพื่อนฉันที่พวกเราเจอกันที่งานโชว์รูป
ที่จะจัดเธอเป็นผู้จัดการใหญ่บริษัทแฟชั่นเมื่อฉันบอกเธอเรื่องนี้เธอบอกฉันว่าฉันไม่ควรคบกับเขาอีกต่อไปเธอคิด
ว่าสตีเฟ่นทำร้ายทั้งความมั่นใจและความฝันของฉัน หากชีวิตฉันกลายเป็นแบบนี้มันก็
เหมือนกับตอนนี้ฉันมีเนื้อร้ายและควรตัดมันก่อนที่ฉันจะต้องตายเพราะมันแทน
